Rood

Mijn onderbroek hangt op mijn knieën. Ik ben net thuis van school en zit op de wc. In mijn onderbroek zie ik een bruinachtig vlekje. Zou het…? Ik weet zeker dat het geen poep is. Ik pak een wc-papiertje om me af te deppen en bestudeer het. Rood. Dus toch. Het is eindelijk gebeurd.

Met een lange zucht adem ik uit. Mijn buik kriebelt. Het is nog niet de kramp waar ik zoveel over heb gehoord, nee. Het is een gevoel van opluchting en blijdschap. Ik ben nu een vrouw. Tegelijkertijd vind ik het spannend. Hoe werkt dat eigenlijk met tampons of maandverband? Mama zal het wel weten. Ik rol wat wc-papier op, leg het in m’n onderbroek en spoel door.

Voorzichtig stap ik de woonkamer binnen en ik blijf een beetje hangen. Mijn broer zit zijn huiswerk te maken aan tafel. Hij hoeft het niet te weten. Hij zou me toch alleen maar plagen. Ik loop iets dichter naar mama toe die tv aan het kijken is. “Mam?” begin ik voorzichtig. Ze heeft een frons op haar gezicht. “Kun je dat nou geloven? Er is een man opgepakt die zijn dochter 24 jaar lang in een kelder heeft opgesloten. Wat een walgelijke vent! Hoe kun je je kind dat aandoen?”

“Mam...” probeer ik weer. Tevergeefs.

“Die lui moeten ze opsluiten en nooit meer vrijlaten.”

“Mam, ik moet je iets vertellen.”

“Ja, wat? Ik ben dit aan het kijken,” snauwt ze terwijl ze naar de tv gebaart. Ze kijkt me niet aan.

“Mam, volgens mij ben ik ongesteld,” zeg ik voorzichtig.

“Wat?”

“Ik ben ongesteld,” zeg ik, iets harder nu.

“Oh.” Ze kijkt naar me.  “Je hebt wel spul in je kast liggen, toch?”

“Ja, maar ik weet niet zo goed hoe dat werkt.”

“Pak eerst dan maar zo’n maandverbandje,” wuift ze me weg en wendt zich weer naar de tv. Ik draai om en loop naar boven.

In mijn kamer haal ik het wc-papiertje uit mijn ondergoed en wurm een maandverbandje erin. Geen idee waar ik die flapjes aan de zijkant moet laten. Ik durf het mama ook niet meer te vragen. Gauw veeg ik de traan van m’n gezicht voordat ik naar beneden ga.

Wanneer ik weer in de woonkamer kom, zit mama nog steeds aan de buis gekluisterd. De rest van de dag begint ze er niet meer over. En ik ook niet.